Την επόμενη φορά που θα χρησιμοποιήσετε το ασανσέρ, μην ξεχάσετε να πλύνετε τα χέρια σας. Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι τα μπουτόν κλήσεως των ορόφων στα ασανσέρ περιέχουν 40φορές περισσότερα μικρόβια από τις… δημόσιες τουαλέτες!
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, τράπεζες, γραφεία και αεροδρόμια – και εντόπισε 313 αποικίες μικροβίων σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό των μπουτόν των ανελκυστήρων!
Πόσες αποικίες είχαν τα «καπάκια» στις τουαλέτες; Μόλις οκτώ, λέει στην εφημερίδα «Ντέιλι Μέιλ» ο δρ Νίκολας Μουν, από την εταιρεία Microban Europe, ο οποίος πραγματοποίησε τη μελέτη για το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.
Μεταξύ των μικροβίων που απομονώθηκαν συμπεριλαμβάνεται και το κολοβακτηρίδιο, το γνωστό ως e. coli, το οποίο αποτελεί συνηθισμένη αιτία τροφικών δηλητηριάσεων αλλά και προβλημάτων όπως οι ουρολοιμώξεις.
«Σε ένα πολύβουο κτήριο, τα μπουτόν των ανελκυστήρων μπορεί να τα αγγίξουν εκατοντάδες άνθρωποι, οι οποίοι κάθε ώρα έρχονται σε επαφή με κάθε είδους μικρόβια», εξηγεί ο δρ Μουν.
«Ακόμα κι αν καθαρίζονται τα μπουτόν συστηματικά – πράγμα το οποίο σπανίως γίνεται – οι πιθανότητες επαναμόλυνσής τους είναι πάρα πολύ υψηλές».
Δεν είναι η πρώτη φορά που μελέτες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα δείχνουν ότι οι χώροι όπου κινούμαστε είναι πολύ πιο βρώμικοι απ’ ό,τι οι τουαλέτες.
Ο δρ Τσαρλς Γκέρμπα – ο αποκαλούμενος και ως… «δρ μικρόβια» (Dr. Germ) – καθηγητής στο Κολέγιο Γεωργίας & Επιστημών Ζωής του πανεπιστημίου, καταγράφει επισταμένα εδώ και μια δεκαετία το μικροβιακό φορτίο σε σπίτια, γραφεία, ξενοδοχεία και σε άλλους χώρους, και έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως το τυπικό γραφείο μιας επιχείρησης περιέχει 400 φορές περισσότερα βακτήρια απ’ ό,τι το καπάκι στην τουαλέτα, ενώ τα πληκτρολόγια των ηλεκτρονικών υπολογιστών στα γραφεία μας τετραπλάσια!
Πάντως ο δρ καθηγητής Χιου Πένινγκτον, ένας από τους κορυφαίους μικροβιολόγους στη Βρετανία, διευκρινίζει πως η ύπαρξη των βακτηρίων στα μπουτόν των ασανσέρ δεν σημαίνει αυτομάτως πως θα αρρωστήσουμε. Σίγουρα, όμως, παρέχει έναν ακόμα λόγο για να πλένουμε πολύ καλά τα χέρια μας πριν καθίσουμε να φάμε.

Ασανσέρ. Μια πολύ σημαντική εφεύρεση που χρησιμοποιούμε καθημερινά για να κάνουμε την ζωή μας ευκολότερη.
Γιατί όμως τα περισσότερα, αν όχι όλα τα ασανσέρ έχουν καθρέφτες; Αναρωτηθήκατε ποτέ; Εξυπηρετεί σε κάτι; Ας δούμε!
Ο λόγος είναι μάλλον ψυχολογικός παρά μηχανικός.
Πιο συγκεκριμένα, στην πρώιμη βιομηχανική εποχή ξεκίνησαν να χτίζονται ψηλά κτίρια και οι πρώτοι ουρανοξύστες. Ορισμένοι από αυτούς, μάλιστα, ήταν ότι ψηλότερο είχε κατασκευαστεί μέχρι τότε.
Λόγω του δυσθεώρητου ύψους τους, λοιπόν, όλα τα κτίρια αυτά διέθεταν ανελκυστήρες, οι οποίοι όμως είχαν ένα πολύ σημαντικό μειονέκτημα. Ήταν πάρα πολύ αργοί με αποτέλεσμα οι χρήστες τους διαμαρτύρονταν συνεχώς.
Εκτός όμως από το πρόβλημα της ταχύτητας, πολλοί άνθρωποι θεωρούσαν ότι τα πρώτα αυτά ασανσέρ είχαν και πρόβλημα ασφάλειας.
Έτσι, οι κατασκευαστές ανελκυστήρων προσπαθούσαν να ξεπεράσουν τα εμπόδια αυτά σχεδιάζοντας γρηγορότερους και ασφαλέστερους ανελκυστήρες. Αυτό όμως θα έπαιρνε χρόνο και επίσης το κόστος ήταν απαγορευτικό για την εποχή εκείνη.
Έτσι, μια εταιρία πρότεινε μια διαφορετική λύση, η οποία βασιζόταν στην άποψη ότι η ταχύτητα των ανελκυστήρων ήταν μια χαρά και ότι το πρόβλημα το είχαν οι άνθρωποι.
Αντί, λοιπόν να ψάχνουν τρόπους να βελτιώσουν την ταχύτητα των ασανσέρ, ίσως θα έπρεπε να ψάξουν για ποιο λόγο ο κόσμος τους βρίσκει αργούς και τι θα μπορούσαν να κάνουν για να το αντιμετωπίσουν αυτό.
Έτσι διεξήγαγαν μια έρευνα μεταξύ των χρηστών των ανελκυστήρων, τα αποτελέσματα της οποίας έδειξαν ότι πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι ασανσέρ ήταν πολύ πιο αργά από ότι ήταν στην πραγματικότητα.
Η αίσθηση αυτή προερχόταν από το γεγονός ότι οι ίδιοι δεν είχαν κάτι για να απασχοληθούν μέσα στο ασανσέρ. Μάλιστα η απραξία αυτή τους έδινε όλον τον χρόνο να προβληματιστούν για την ασφάλειά του!
Έτσι οι μηχανικοί της εταιρίας πρότειναν την χρήση καθρεπτών μέσα στα ασανσέρ! Έτσι ο κόσμος θα παρέμενε απασχολημένος και δεν θα σκεφτόταν τόσο πολύ τον κίνδυνο ενδεχόμενης πτώσης.
Παράλληλα, θα μειωνόταν και το αίσθημα κλειστοφοβίας που δημιουργείται δεδομένης της στενότητας του χώρου ενός ανελκυστήρα, καθώς με την εισαγωγή ενός μόνο καθρέφτη, το μέγεθος του θαλάμου εικονικά θα διπλασιαζόταν!
Σε έρευνα που ακολούθησε οι χρήστες δήλωναν πολύ ικανοποιημένοι από την αύξηση της ταχύτητας και της ασφάλειας των ανελκυστήρων, αν και στην πραγματικότητα δεν είχε αλλάξει, τεχνικά τουλάχιστον, απολύτως τίποτα!
Στην ουσία, το μόνο που άλλαξε ήταν η αντίληψη των χρηστών για τον χώρο και τον χρόνο.
Μια άλλη παράμετρος που ίσως έχει να κάνει πραγματικά με την ασφάλεια είναι ότι η ύπαρξη του καθρέφτη λειτουργεί ως ένδειξη ότι ο θάλαμος βρίσκεται όντως πίσω από την πόρτα.
Έτσι μειώνεται ο κίνδυνος να πέσει κάποιος στο κενό αν πάει να μπει αφηρημένος σε κάποιο ασανσέρ που παρουσιάζει βλάβη.
Οπότε για τον έναν ή τον άλλο λόγο, οι καθρέφτες που μπήκαν στα ασανσέρ από τα πρώιμα στάδια της ανάπτυξης τους παραμένουν ακόμη και σήμερα παρά το γεγονός ότι η ταχύτητα και η αξιοπιστία της χρήσιμης αυτής εφεύρεσης έχει βελτιωθεί σημαντικά.